Bo czasem trzeba się uśmiechnąć
nawet jeśli nie masz na to ochoty
Nie będziesz chodził z głową w dół
obrażając się na cały świat
i bijąc pięściami po murze
Tak mimo wszystko spróbować na nowo żyć
nie ograniczać się,nie żałować
I przestać żyć w klatce niespełnionych marzeń
I przestać żyć w wirze z mieszanką wspomnień i niepowodzeń
Gdy ktoś zapyta kim jesteś człowieku?
Gdzie Twoja wiara,
Gdzie Twoja nadzieja
Dobrze wiesz że świat nie jest więzieniem
byś chodził w kajdanach
Więc wyciągaj konsekwencje
by ratować życie
by uwolnić się od obowiązków
by uwolnić od niespełnionych marzeń
Bo czasem trzeba się uśmiechnąć
i powiedzieć że jestem szczęśliwy
Przetoczyć się przez pokój w szalonym tańcu
krzycząc że masz dla kogo żyć
Czasem trzeba się uśmiechnąć
nawet mimo tego że wiesz
jak bardzo bolą niewykorzystane szanse
znacznie bardziej niż popełnione błędy
wiesz jak bardzo bolą niezrealizowane słowa
znacznie bardziej niż zadany cios
i przez to wszystko stajesz się silniejszym
i bardziej ostrożniejszym
I gdy ktoś zapyta kim jesteś człowieku?
Ty odpowiesz
posłańcem szczęścia
nauczycielem miłości
księgą życia
i wolnym jak ptak
wznoszącym się
ponad wszystkie smutki i nieszczęścia Przyjacielu!!!!!!
Uśmiechać trzeba się zawsze, trzeba patrzec realnie na swiat, zrozumiec go, a wtedy zrozumie sie, ze on taki poprostu jest i wszystko co sie w nim dzieje jest kolejną normalną zyciową sytuacja ktora powinnismy brac z usmiechem na twarzy bo patrzac na to wszystko, to cały ten byt co nas otacza, cały ten codzienny shit w kolko sie powtarza i nie stawiając mu czoła dobrym humorem razem z nim bedzie sie powtarzał nasz smutek i utrapienie raz zapuszczone w głąb myśli... tylko człowiek jest stworzeniem ktory łączy sie w pary, wydaje mi sie, ze dobrze dobrana para potrafi stworzyc wokól siebie takie pole pozytywnie dobrej energi ze nic nie bedzie w stanie zepsuć humoru i przyprawic ktoregos z nich o smutną mine... a człowiek sam jako jednostka usycha predzej czy puzniej...
OdpowiedzUsuń